Το
Τάγμα των Βαράγγων ή
Τάγμα των Βαραγγίων ή και
Βαραγγική Φρουρά ήταν μια επίλεκτη μονάδα του
Βυζαντινού στρατού, από τον 9ο μέχρι τον 14ο αιώνα, τα μέλη των οποίων υπηρετούσαν ως προσωπική φρουρά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Η σύνθεσή τους αποτελούνταν κυρίως από
Γερμανικά φύλα, κυρίως Σκανδιναβούς (το Τάγμα συστάθηκε περίπου 200 χρόνια μέσα στην περίοδο των Βίκινγς) και
Αγγλοσάξονες από την Αγγλία.
Το Τάγμα συστάθηκε αρχικά από τον
Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο το 988, μετά τον
εκχριστιανισμό των Ρως από τον
Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου. Ο Βλαδίμηρος αφού είχε καταφέρει να σφετεριστεί την εξουσία στο
Κίεβο με τη βοήθεια
Βαράγγων πολεμιστών, έστειλε 6.000 άνδρες στον Βασίλειο, λόγω συμφωνίας στρατιωτικής βοήθειας.Ο Βασίλειος Β΄ όντας δύσπιστος προς τους
Βυζαντινούς φρουρούς, των οποίων η υπακοή άλλαζε συχνά με μοιραίες συνέπειες και σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη υπακοή των Βαράγγων, που είχαν στο παρελθόν υπηρετήσει το Βυζάντιο, οδήγησε τον αυτοκράτορα να τους προσλάβει ως την προσωπική του φρουρά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων, νέες προσλήψεις από
Σουηδία,
Δανία,
Νορβηγία και
Ισλανδία διατήρησαν μια σκανδιναβική απόχρωση στο Τάγμα μέχρι και το τέλος του 11ου αιώνα.